Nieuw land, oude gewoontes

Nieuw land, oude gewoontes.

Je verhuist naar een ander land, met een andere cultuur, andere taal, andere gebruiken. Heerlijk, weg uit de Nederlandse sleur, weg uit het bekende, op zoek naar avontuur en vooral naar nieuwe dingen. Je neemt je voor jezelf zo snel mogelijk onder te dompelen in je nieuwe omgeving en je aan te passen aan hetgeen je nieuwe land je te bieden heeft.

Opnieuw leren koken
Je eerste bezoek aan de supermarkt is een zoektocht in de schappen naar…..de spullen die je in Nederland gebruikte om te koken. Maar die zijn er niet of in een andere vorm dus wordt het improviseren. En dan kom je er achter dat koken met verse producten en zonder “pakjes” helemaal niet zo eenvoudig is. Je doet je stinkende best, duikt in Google op zoek naar de recepten bereid door de nonna’s, de madres, diverse topchefs en de traditionele kookgoeroes van je nieuwe land. Je produceert met bloed, zweet en tranen een vers gerecht dat door je gezinsleden enigszins argwanend bekeken wordt. Ze prijzen je natuurlijk wel omdat je zo goed je best gedaan hebt maar als je vraagt of het een blijvertje op de menukaart is, zeggen ze in koor dat dat niet nodig is.
Als al die inspanningen voor de zoveelste dag op rij resulteert in een of ander smakeloos prutje ben je als snel geneigd een telefoontje naar Nederland te plegen met een bestelling van Knorr producten, goed voor de komende maanden.
Maar je bent een volhouder en langzaam maar zeker kom je er achter dat koken met verse producten en kruiden wel degelijk kan. Sterker nog: na een poosje mogen je nieuwe gerechten op de menukaart en kun je de bestelling bij Maggie met een gerust hart uit je hoofd zetten.

Ontwennen van je kapper
Je gaat regelmatig naar de kapper en er is er maar één die aan jouw haar mag zitten. Ook verf je je haar regelmatig met speciale verf die je koopt bij de welbekende “Florale” en je peinst er niet over om hier verandering in te brengen. Totdat je emigreert. Voor de eerste tijd heb je een paar extra tubes verf meegenomen dus dat trek je wel even. Maar er komt een moment dat je mooie lokken toch echt onder handen genomen moeten worden. Vol goede moed en met een flinke portie wantrouwen, ga je op zoek naar een kapper bij jou in de buurt of desnoods op 30 km afstand als ie maar goed aangeschreven staat. Een local vertrouw je niet, stel je voor dat ze je verkeerd begrijpen en dat je met scheef of groen haar thuis komt!! Daarbij heb je al gehoord dat er diverse kwakzalvers actief zijn dus je bent op je hoede. Via facebook vind je iemand die aangeprezen wordt door een aantal buitenlanders en je waagt de sprong. Met lood in de schoenen verschijn je op je afspraak en neem je plaats in de stoel. Met armen en benen maak je duidelijk wat je wil met je coupe en dwingt jezelf te blijven zitten als de schaar er voor de eerste keer in gaat. Inmiddels kom ik al 2 jaar bij dezelfde kapster en vertrouw ik geen ander meer met mijn haar.

Morgen moeten ze naar school!
Kermis in het dorp! Een hele week groot feest met veel folklore en gezellige activiteiten! Omdat je weet dat de locals pas in de avond iets ondernemen ivm de hoge temperaturen overdag, ga je rond een uur of 8 naar het dorpsplein. Je bent een beetje teleurgesteld: er is wel wat te doen maar echt druk kun je het niet noemen. Ben je te laat? Je wandelt wat rond, zoonlief vermaakt zich op diverse attracties en je bewondert de plaatselijke volkskleding die je her en der gedragen ziet worden. Na een uurtje of 2 rondslenteren (voor de oplettende lezer: het is inmiddels 22.00 uur) besluit je een drankje te gaan doen in de grote tent waar zo goed als verder niemand is. Wel komt er een heerlijke keukengeur uit de tent en zijn er 4 bars open.
Langzaam aan komt er wat bedrijvigheid. Er komen steeds meer mensen de tent in, gezinnen met kinderen in wandelwagens en buggies, opa’s en oma’s die slechter ter been zijn worden ondersteund richting een tafeltje en aan de bars wordt het steeds drukker. Er komt niet alleen drank uit de bar, er komen hele maaltijden uit die over de hoofden van de mensen naar de tafels doorgegeven worden. Op het podium begint de band, het is inmiddels half 12 (23.30 uur) en iedereen is in opperste temming! En jij denkt: die kinderen hadden toch al lang in bed moeten liggen? Morgen moeten ze naar school!

Niemand heeft ooit beweerd dat het loslaten van je Hollandse gewoontes gemakkelijk is 😉!