Gelukkig weet Sinterklaas de kinderen hier ook te vinden.

Clair emigreerde 2 jaar geleden met man en 2 kinderen naar Malta. Dit is haar verhaal.
Toen ik op m’n 14e jaar voor het eerst een vriendje kreeg in het buitenland begon het fantaseren over hoe het zou zijn om in het buitenland te wonen, in mijn geval Malta. Met een Maltese moeder en Nederlandse vader ging ik bijna elk jaar wel op vakantie naar Malta, familie bezoeken, genieten van het heerlijke klimaat. Toen ik eenmaal ging studeren en werken verwaterde de emigratiedroom, tot ik m’n man leerde kennen. Hij is Nederlander en werd meteen verliefd op Malta bij z’n eerste bezoek.
Toch heeft het 15 jaar geduurd, inmiddels 2 kinderen verder, voordat we de stap hebben gezet daar we niet tijdelijk op Malta wilden wonen maar voor langere tijd en wellicht wel voor altijd. Toen onze kinderen 5 jaar waren wisten we het zeker. Er is wel een aantal jaren oriëntatie aan vooraf gegaan. Waar wilden we wonen, wat voor huis zochten we en hoe gingen we het doen met werk. In Nederland werkte ik inmiddels meer dan 15 jaar als psycholoog, had een vast contract, heel veilig, maar we wilden avontuur, meer ontspanning en vrijheid. Toen kwam het idee van een online psychotherapiepraktijk, om op deze manier onze werkzaamheden voor te zetten. De emigratie zelf verliep redelijk soepel. We hebben wel aardig wat spullen en meubels meegenomen uit Nederland die met een container zo'n twee maanden later na geleverd werden.
Inmiddels 2 jaar verder en het bevalt ons super goed. De kinderen zijn blij, hebben nieuwe vriendjes en vriendinnetjes op school. En heel belangrijk, gelukkig weet Sinterklaas ze hier ook te vinden. Wat in ons geval wel erg helpend is geweest is dat Malta niet nieuws was, ook niet voor de kinderen. Wel was het leren van twee nieuwe talen, zowel Engels als Maltees een uitdaging voor ze. Ik vond hun eerste schooldag denk ik zelf spannender dan hun. Je wil toch graag dat ze het erg goed hebben, kunnen aansluiten en zich prettig voelen in de klas. Na een week waren ze al gewend, wat voor mij wel een opluchting was. Alle cliché verhalen over hoe kinderen zich wel weten aan te passen had ik gehoord maar je weet het pas zeker als het ook zo is. Ieder kind is toch weer anders. En wij, omdat we voor ons werk online vooral Nederlandse mensen helpen die zowel in Nederland als elders in de wereld wonen, voelen we ons nog steeds erg verbonden met Nederland. Hoewel erg naar ons zin op Malta missen we wel onze vrienden en familie uit Nederland.
Corona heeft ons het afgelopen jaar helaas wat beperkt in het leren kennen van nieuwe mensen op het eiland en onderdompelen in de Maltese cultuur. We kijken er erg naar uit om dat te doen zodra de omstandigheden het weer toelaten. Voor onszelf hebben we inmiddels besloten dat we hier in ieder geval willen blijven zolang de kinderen leerplichtig zijn. Wellicht dat we daarna Malta toch verlaten en een nieuw avontuur aangaan maar dan zijn we zoveel jaren verder. We zullen in ieder geval er niet opnieuw 15 jaar over doen 😀
Mocht je geïnteresseerd zijn in onze online psychotherapiepraktijk, je kan ons vinden op https://www.nostraforza.com
Heb je vragen voor Claire of wil je reageren op haar blog, schrijf je in op het forum en kijk en praat gezellig mee!