Franse luizen bestrijden

Micky en Roger verhuizen in mei 2007 met dochters Roxy en Coco naar Zuid-Frankrijk om een chambre d'hotes te openen in een voormalig wijndomein.

Verschillen in gebruiken kom je dagelijks tegen als je je buiten Nederland begeeft, iets dat herhaaldelijk tot hilarische taferelen leidt.

Poeh, poeh.....

Potverdorie, getverdemme, merde...Al vloekend zie ik dat Roxy luizen heeft. Veel trekken ze zich niet aan van mijn frans-nederlandse getier. Op school werden we al getipt: 'Des poux (lees poeh) sont signalées. Betekent zoveel als er zijn luizen geconstateerd. Als ik 's avonds met mijn moeder bel en het luizenverhaal vertel vraagt ze me bezorgd of "ze wat van dat spul moet kopen, want dat hebben ze hier". Stiekem moet ik lachen want heel vaak wordt er gedacht dat Frankrijk- Nederland een wereld van verschil is. Maar het verschil zit hem niet in dit soort zaken want ook hier hebben we luizen en dus een apotheek met een keur aan verschillende luizenshampoos.

Het verschil zit hem vaak in de aard van het beestje (nee niet dat beestje), het verschil tussen dé Nederlander en dé Fransman. Ik merk toch vaak dat daar waar de Nederlander sneller een kort lontje heeft, de Fransman beleefder is én blijft. Een tijdje geleden stond ik op de ladder te klussen en luisterde ik naar radio 'Narbonne'. Daar hoorde ik een baby, die in bad aan het spelen was, kirren en met papa 'praten. Plots gaat de telefoon, gevolgd door een doodse stilte. Daarna lacht de baby weer en feliciteert de voice- over de vader; "Bravo, u heeft uw kleine kind niet alleen gelaten voor het beantwoorden van een rinkelende telefoon."
De Nederlandse versie was zoals ik me herinner veel schokkender. De moeder verlaat de badkamer wel en de doodse stilte die volgt is écht!
De keuzes die gemaakt worden, door in dit geval de medewerkers van de Sire campagnes, worden mijns inziens ingegeven door de verschillende culturen.
De Nederlander is directer, ook wat minder beleefd en daarmee soms voor mijn gevoel wat kort door de bocht. (wat ik ook wel weer ontzettend waardeer in 'die Nederlander')
De fransman is veel minder direct, daarmee wat beleefder maar ook natuurlijk voor mijn gevoel wat afstandelijker en saaier.

Hopelijk pikken Coco en Roxy van beide culturen het beste mee en worden ze echte wereldburgers.

En natuurlijk ben ik dus met de luizenbehandeling verkeerd begonnen, al vloekend en echt op "hollandse wijze'. Dat hadden ze natuurlijk niet begrepen die Franse luizen.

Welnu:

Beste luizen,

Het was me een waar genoegen dat jullie onze dochter hebben bezocht. We zijn de eerste paar jaar echter druk bezig en kunnen niet voldoende tijd vrijmaken om u nogmaals zo'n aangenaam verblijf aan te bieden. Wel kunnen wij u, mocht u hierin geïnteresseerd zijn, enkele andere adressen aanbevelen.

Mes sincères salutations, (poeh, poux, dat is eruit) 

Micky blogt op de site van hun chambre d’hotes Domain des Agnelles over van alles: de kinderen, lekkere recepten en mooie plekjes in de omgeving.
https://www.desagnelles.com