Skip to main content

Drie maanden zomervakantie!

Een emigratieverhaal door Morris Hurkens (12 jaar)

Het is leuk om te emigreren maar ook wel heel erg spannend. Je kent de taal meestal niet erg goed. Ik ook niet in het begin maar ik ben een app gaan gebruiken en ben gewoon naar school gegaan en ben begonnen in de vierde klas. Ik kreeg daar een special boek om me te helpen Spaans de leren en ben daarna gewoon met de rest van de klas doorgegaan zoals elk ander kind daar. Ik bleef steeds meer Spaans leren en op een gegeven moment moest ik bijna alles voor mijn ouders doen als het om Spaans gaat.

Het was de laatste dag van de vierde klas en iedereen moest iets speciaals meenemen naar school voor een groot laatste dag feest. We waren de hele dag bezig met spelletjes, eten en film kijken. Geen lessen alleen maar lol! We kregen drie maanden vakantie! Ik heb met mijn vrienden afgesproken en heel veel gezwommen in ons zwembad.

De vakantie ging heel snel voorbij en ik begon aan mijn tweede jaar in Spanje en het vijfde school jaar. Daar was het eigenlijk precies hetzelfde alleen een andere juf (die niet eg leuk was). Ik was klaar met het speciale boek en er kwamen een paar nieuwe kinderen in de klas waar ik al best snel bevriend mee raakte. Maar ook heel erg veel kinderen werden veel drukker, ze begonnen door de klas te schreeuwen en de kinderen die zich wilden concentreren konden dat niet meer. Het schooljaar ging langzaam voorbij. Gelukkig had ik een paar vrienden. In de vakantie ging mijn beste vriend verhuizen naar Coin met zijn broer en moeder. We spraken nog een paar keer af in de vakantie en zijn broer kwam ook mee. Toen hun moeder kwam ging hij liegen dat zijn broer en ik hem waren aan het pesten, alleen maar zodat ie naar huis kon gaan om te gamen (ik ben alleen nog vrienden met zijn broer). Het laatste jaar van school brak aan en gelijk bij de eerste dag dacht ik dat ik in de hel was beland. Iedereen was alleen maar aan het schreeuwen. We kregen nieuwe meesters en juffen van gym, Frans maar de leukste juf was de standaard: zij gaf Engels, rekenen, Spaans en al het andere. Het leuke was wel dat zij ook gek werd van al dat lawaai. Ze probeerde het te stoppen met alles wat ze kon maar het lukte niet dus we mogen nu nog steeds heel veel film kijken omdat ze toch geen les kan geven met al dat lawaai. Ik haat het ondertussen op school omdat iedereen zo lawaaierig is. Het enig waarvoor ik nog naar school ga is voor de gratis film tijd en omdat het verplicht is☹. Maar alsnog zou ik niet terug naar Nederland willen omdat ik het wel leuker vind in de zon dan in de regen😊.

Geschreven door Morris Hurkens (top zoon die misschien wat extra zak geld verdient) zoon van Michele Hurkens.

Heb je een vraag voor Morris, wil je reageren op zijn artikel of wil je een andere vraag stellen? Schrijf je dan in op ons forum en praat mee!